| Standbeeld |
|
tekst: W. Kerkhof, muziek: W. Kerkhof
Er is een beeld voor J.P. Coen, van Heutsz en Willem III Piet Hein, de Ruyter, Pim Fortuin, Churchill en Kennedy Natuurlijk is er voor mijn oma geen enkel monument Het is zo lang geleden, ik heb haar nooit gekend
Juli 1935 Einde van een warme dag in Delft In de keuken waren de kinderen na het eten Met schoenenpoetsen bijna op de helft En een voor een moesten alle zusjes Naar bed worden gebracht ’t Zou voor mijn oma niet zo lang meer duren Er werd alweer een twaalfde kind verwacht
In Den Haag was er regeringscrisis Op de radio klonk de NCRV Professor Aalberse in botsing met Colijn Katholiek contra ARP Maar wat betreft gezinsuitbreiding Was er bij hen geen onenigheid Ze waren, om de zuilen te versterken Zeker tot het uiterste bereid
“Jan”, riep ze, “het komt”, en ging naar boven Vlug moest iedereen naar zolder toe Behalve Kees, op de fiets toen weggestoven De vroedvrouw halen voor zijn moe
Verder bleef het de vraag wat toen gebeurde Door het zolderraam was duidelijk te zien Dat ook de dokter werd ontboden Was er iets fout gegaan misschien? Na 3 uur riep van beneden vader Alleen maar: “Moe is ernstig ziek” Al die tijd daar op die zolder blijven Geen enkel broer of zusje dat nog sliep
In de vroege morgen kwam ze aangelopen Een grijze wijkverpleegster als een schim Je wist precies wat dat betekende Dan wist je wel wat er komen ging
En opeens hoorden ze het huilen Van een kleine baby daar benee “Laatste cadeautje van je moeder, Dat gaf ze nog aan jullie mee”
Een standbeeld moet je laten staan Want het is geschiedenis Als ooit iets nieuws onthuld wordt, Hoop ik dat ’t voor mijn oma is. |