Ford V8 |
tekst & muziek : W. KerkhofOnze oude Ford V8 werd voor het starten aangeslingerdEn na een tijdje zwoegen sloeg de motor eindelijk aan De uitlaat blies zijn blauwe rook in wolken langs de wingerd We zouden weer een dag uit rijden gaan Het mooiste van de auto was niet de grote treeplank De koplamp of het spatbord in die donkerrode kleur Het reservewiel ook niet of het kleine achterruitje Nee, het fijnste van de auto was de geur Het was een combinatie van rook en van benzine Gemorste olie en een beetje uitlaatgas Ach zat ik maar in een tijdmachine Dan kon ik ruiken wat zo lekker was Geen snelwegen maar door de stad, dat was de kortste route Over kinderhoofdjes reed de Ford naar het Marconiplein Niemand wist van autogordels, niemand kreeg een boete Je parkeerde daar waar je moest zijn Van de Maasbrug naar het Stieltjesplein, je kon overal nog rijden De double clutch dat was gesneden koek voor de chauffeur Wij waren achttienmaal de dosis fijnstof aan ‘t verspreiden Maar wat ik me herinner is de geur Het was een combinatie van rook en van benzine Gemorste olie en een beetje uitlaatgas Ach zat ik maar in een tijdmachine Dan kon ik ruiken wat zo lekker was Onze oude Ford V8 werd voor het starten aangeslingerd |